Yogyakarta, Java

We zitten op dag 4 van onze reis. Maandag heb ik Bryan opgewacht op het vliegveld in Jakarta. Na drie kwartier op m'n tenen te hebben gestaan om te zien of hij nog niet door de deuren naar buiten kwam, voelde ik opeens een adem in mijn nek. Bryan was door een andere deur naar buiten gekomen en had me vanuit achter benaderd. 

Na een grote bearhug en een vluchtig kusje op de mond (Indonesiërs zijn niet zo van de openbare affectie), zijn we in een taxi gestapt naar ons hotel in Tangerang. Hier aangekomen zijn we direct de naastgelegen mall ingedoken om een hapje te eten. Bryan keek zijn ogen uit in de mall en in het hierbinnen gelegen animatiegedeelte (soort pretpark, inclusief rollarcoaster). Na het eten hebben we hier nog een aantal spellen uitgeprobeerd.

Dinsdag zijn we in de middag naar Yogyakarta gevlogen. Bij ons hostel 'happy buddha yogyakarta' aangekomen, hebben we onze spulletjes in de kamer achtergelaten en zijn we de directe omgeving gaan verkennen. We hebben gegeten in een restaurantje dat traditionele Indonesische gerechten serveerde. Bryan heeft hier kennisgemaakt met sate, dat na 5 seconden al over de tafel, zijn armen, shirt en mijn gezicht zat (zo kennen we hem weer ). Later die avond hebben we nog een spelletje duizenden gespeeld, en de visjes bij het hostel aan onze voeten laten knagen.

Woensdag zijn we yogyakarta zelf ingetrokken. Met een becak (traditioneel vervoersmiddel: fiets of brommer met een 'tweepersoons' zitje voorop) zijn we naar Sultan's Palace gereden. Hier hebben we de tijd genomen om rond te kijken, te genieten van een toneelstuk met wayangpoppen en traditionele muziek en ons te laten vertellen over verschillende ambachten zoals het maken van wayang poppen, batik en het proces waarmee ze luwak-koffie maken. Nadat we dit allemaal gezien hadden, zijn we doorgelopen naar Malioboro street: een straat die bekend staat om zijn streetfood en verkopers van souvenirs. Omdat Yogyakarta ook bekend staat om zijn zilver, wouden we naar de silverstreet gaan. Een local raadde ons dit echter af omdat deze plek erg touristisch zou zijn en de prijzen van het zilver er veel hoger zouden liggen dan in de 'local'winkels. Hij raadde ons 'Borobudur silver' aan. Zo gezegd, zo gedaan: we zijn weer op een becak gesprongen richting deze insiders winkel. Hier kregen we meteen een rondleiding met uitleg over het proces waarop ze zilver verwerken. Na even gezocht te hebben, vond ik een mooie ring tussen de ringen met Indonesische (kleine) maten, die om mijn Europeese worstvinger pastte. Nu draag ik dus, voor het eerst in mijn leven, een mooie ring ☺️. Onze volgende stop was het waterpaleis, dat helaas al gesloten bleek te zijn. We zijn teruggelopen naar het hostel en hebben bij een nabijgelegen Italiaans restaurant met een verborgen, prachtig terras, lekker gegeten en genoten van de vele lichtjes die boven de tuin hingen.

Vanochtend zijn we erg vroeg opgestaan (04.00 uur), omdat we een tour hadden geboekt naar de Boeddhistische Borobudur tempel en de Hindoeistische Pramaban tempel. Om 04.45 uur kwam het busje van de tourorganisatie ons voor ons hostel ophalen. De Borobudur tempel hebben we op eigen houtje 2 uur verkend, maar voor de Pramadan tempel hadden we met de totale tourgrpep een erg komische, leuke gids die ons vanalles over het oude tempelcomplex wist te vertellen. We hebben een heerlijke, cultureel, maar uitputtende dag gehad en liggen nu op onze kamer om wat slaap in te halen. Zodadelijk gaan we weer een leuk restaurantje uitkiezen om lekker te eten. Voor €10,- kun je hier met twee personen al goed en lekker dineren!

Voor morgen staat er een fietstocht door de 'countryside' gepland. Dit betekend dat we weer vroeg op moeten staan, want op 07.30 uur moeten we ons alweer melden bij het tourkantoor om de hoek. We zijn benieuwd!

Liefs,

Yvet